அதிகாரம் பற்றிய உரையாடலை
நிகழ்த்திக் கொண்டிருந்தேன்
உடலிடம்
ஆயுதம் ஏந்திய சிவப்பு தேவதை
எலும்புகளுக்குள்
வாள் பயிர்ச்சி செய்யும் நாட்களில்
சினை முட்டைகளின் இருப்பிடத்தை
மாற்றச் சொல்லிக் கேட்டேன்
மரணத்தின் கரிய நகங்களைப் பிடுங்கி
தசைகளுக்கடியில் ஒவ்வொன்றாய் பதித்தாள் தேவதை
பெண் உடலுக்கும் போர்களத்திற்கும்
இருக்கும் ஒற்றுமை பற்றிய பாடல் ஒன்று தயாரானது
சிதைவுகள்
முனகல்கள்
காற்றைக் கிழித்து வரும் ஈனக் குரல்கள்
பெருக்கெடுத்தோடும் குருதி
இவற்றால் நிரம்பி வழிந்ததந்த நதி
அடித்து தள்ளப்படும் சினை முட்டைகளை
ஒவ்வொன்றாக
சேகரிக்கிறாள் மும்முலைக்காரி
குழந்தையின் சிரிப்பொலியை
இசை குறிப்பென பெயர்த்து
மரப் பொந்துக்குள் குருவியோடு
பாடல் இசைத்துக் கொண்டிருந்த வேளையில்
கிடத்தியிருந்த எனதுடலில் எவரும் அறியா வண்ணம்
முட்டைகளை வைத்து சென்றாள் அவள்
உடலே சினை முட்டையாய் மாறிப்போனதை
பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறோம்
மரப்பொந்துக்குள் இருக்கும் குருவியும் நானும்
மாதவிடாய் நாட்களில்
எரிமலைக் குழம்பென
வழிந்தோடும்
குருதி
சொற்கள்
படிமங்கள்
இவற்றோடு கண்ணீரும் கலக்கையில்
உறுதி செய்து கொள்கிறேன்
இதுவரை நான்
எழுதியது
கவிதை
என்று.
இதுவரை நான்
எழுதியது
கவிதை
என்று.
கொற்றவை,
ReplyDeleteகுழந்தை பெற்றுத் தரும் இயந்திரமாகப் பெண்கள் இருப்பதன் வலியைச் சொல்கிறீர்கள் என நினைக்கிறேன்.
பிள்ளைப்பேறு ஒன்றிற்காகவே தான் பயன்படுகிறோம் என்று ஒரு பெண்ணின் உள்ளத்தில் தோன்றும் அந்த வலி, அவள் அனுபவித்த அத்தனை பிரசவங்களின் ஒட்டுமொத்த வலியை விட வன்மையானது.
நன்றி
ReplyDelete