காத்திருத்தலின் நேரங்கள்

வாசமற்ற வேர்கள் இமைதிறக்கும் வேளையில்
குதிரையின் வேகத்தோடு
பாய்கிறது
அது
நிரம்பிப் பிசைகிறது
வேலிகாத்தான் முட்கள்

சில
நேரங்களில் விட்டுச்செல்கிறது
நடையதிரா பூனையின் கொடும் நகங்களை
காற்று நிரம்பிய வெம்மைத் திரவம்
வளரும் முட் செடிகள்
பூணை நகங்கள்
எரியும் மணம்
மகாப் பிரளயம்

இருண்டு ஒலித்தது
செவிகள்

காத்திருக்கிறது
அது
வீட்டின் சமையலறைக்கதவுகளில்
விட்டுச் செல்கிறது

அதீததில் கேட்கப்போகும்
உலை
கொதி
இசை கேட்க

தானமென் உரு.

சிறுமியின் முத்தமொன்றைப் பெற....
நிலைகொள்ளாது
அழுகிறான்

கடவுள்

நிழலின்றி அலையுமவன் குரலில்
யாசகம் அலைவுற

இரக்கம் கொண்டு
தானமென
க்
கருமுட்டையொன்றைக் காற்றில் வீசினேன்

பிரசவம்

முத்தத்தை சுவைத்த கடவுள்
பொறாமை இறுகப் பற்ற
வானைக் கிழித்தெறிந்தான்

சிறுமியின் முத்தம்.